De ontwikkeling van de mensheid heeft ons gebracht naar waar we nu zijn. Van grotbewoners en jagers en verzamelaars levend in kleine clans naar landbouw bedrijvende grote groepen. Nu zitten we midden in de industrialisering en staan aan het begin van het digitale tijdperk.
Het klaslokaal - tekening van de dorpsschool door de schrijfster op zeven jarige leeftijd.
Herinnering: ……….. beneden hoor ik vaag de geluiden van mijn zuster die zich klaar maakt om naar school te gaan. Ik lig nog in bed, want ik ben ziek, hoewel ik me vandaag weer een beetje beter voel. Misschien mag ik strak wel even naar buiten, als mijn temperatuur wat gezakt is. Moeke vindt buitenlucht belangrijk en met warme kleren mag ik rondkijken in de tuin.
Zouden de wilgen katjes al dikker worden?
Gisteren hebben we schooltje gespeeld en mocht ik tekenen. Tekenen mag alleen thuis, want op de dorpschool moeten we schrijven met inkt en een kroontjes pen, lezen en rekenen.
Ik vind schrijven leuk vooral met potlood. Thuis maak ik tekeningen in een schriftje en schrijf ik er dingen bij……….
Als ik weer beter ben moet ik weer naar school …….
Wat is school eigenlijk en wat wordt er mee beoogd?
De ontwikkeling van ons mensen is iets dat me sterk bezig houdt, vooral in het licht van onderwijs zoals we dit nu kennen.
Een experiment: ik stel me voor dat de hele geschiedenis van de mensheid zich afspeelt in honderd dagen. Dan zie ik dat we zo’n vijf dagen geleden ons nomaden bestaan opgeven en we gaan leven van de landbouw. En ik zie dat er in een paar dagen opeens grote machtsverschillen ontstaan, waardoor er relatief een paar mensen het werkelijk voor het zeggen krijgen en de rest ‘onderhorig’ is.
In mijn experiment wordt er vanmiddag overal gepraat over onderwijs, worden kinderen verplicht om naar school te gaan, waar ze moeten leren wat anderen bedacht hebben.
Nog voordat de bel voor het einde van de eerste schooldag gaat, zijn er al grote groepen kinderen met een of ander ‘leerprobleem’.
Ik zou zeggen, houd er mee op en geef de kinderen de vrijheid terug om te leren vanuit hun ervaring. En laten wij als volwassenen hen betrekken bij onze dagelijkse bezigheden, die vooral met levensvaardigheden te maken hebben. Stuur de kinderen op onderzoek uit, er is nog net genoeg tijd om te spelen, voordat het donker wordt.
Ik ben blij dat mijn lijf liet weten dat de traditionele school mij letterlijk ziek maakte. Vroeger werd dat door artsen schoolziek genoemd. Door de diagnose mocht ik, na de grote vakantie, naar de Montessorischool in de stad. Ik herinner me dat die lange zomer een feest was. Eindelijk verlost van het ziek zijn.