Ik ben veertien en ga naar het schoolfeest voor de zomervakantie. Mooi aangekleed stap ik de hal van het gebouw binnen en zie mijn zuster bij de ingang van de zaal. Blij ren ik naar haar toe en bots met een klap tegen de spiegelwand. Tjonge, wat voel ik me stom …….
Thuis hadden we alleen een spiegel boven de wastafel in de badkamer op de hoogte voor volwassenen. Jaren moest ik op een krukje klimmen om mijn eigen gezicht te zien. En nog nooit had ik mezelf helemaal voluit gezien. Doordat ik kleren van mijn zuster droeg, die haar te klein waren, maakte ik waarschijnlijk de fout. Deze schokkende ervaring heeft gemaakt dat ik overal waar ik medezeggenschap had en heb bij de inrichting van een huis of school, spiegels een belangrijke plaats innemen.
Voor mij is een grote spiegel een perfect hulpmiddel om kinderen te ondersteunen in de ontwikkeling van een bewust zelfbeeld.
Een grote spiegel voor ontwikkeling bewust zelfbeeld
Met alleen de opmerkingen over wie je bent is dat een stuk lastiger.
Een peuter begint zichzelf in een spiegel te herkennen vanaf 15 maanden. Voor een baby is er eerst geen onderscheid tussen mij, de wereld en anderen. Geleidelijk aan wordt het eenheidsgevoel doorbroken. Het herkennen van je eigen naam, je wil uitproberen en ‘nee’ roepen, dingen als ‘mijn’ benoemen en tenslotte ‘ík’ zeggen zijn stappen in dit proces.
Je zelfbeeld ontstaat in eerste instantie door je zintuigen, het ontdekken van lichaamsdelen, proeven, ruiken, voelen en wat anderen over je zeggen. Visueel kan je alleen onderdelen van jezelf waarnemen. Je stelt je voor dat je er net zo uitziet als de mensen in je omgeving. Een kind dat opgroeit in een omgeving met mensen met een andere huidskleur, kan geschokt zijn bij de eerste blik in een spiegel. Foto’s of een spiegelbeeld zijn totaal verschillend. Een foto is twee dimensionaal en een spiegelbeeld is ruimtelijk en beweegt. We identificeren ons met ons spiegelbeeld en dat beeld is anders dan anderen ons zien, tenzij we samen in de spiegel kijken.
In iedere levensfase is een spiegel belangrijk en ik ga ervoor dat ook in scholen grote spiegels geplaatst worden in gangen en algemene ruimtes. Zo kunnen de kinderen elkaar en hun interactie volgen in spiegelbeeld. Ze zien of ze passen in het groepsbeeld en kunnen beslissen er wel of niet bij te horen, bijvoorbeeld door de keuze van hun kleren. Omdat een spiegelbeeld altijd afstandelijker is dan je eigen gevoel tijdens een interactie kan ik me zelfs voorstellen dat pestgedrag afneemt.
En met het klimmen der jaren geeft de spiegel me duidelijk feedback: - ‘hé, schat, ga eens wat rechter op staan!’-
Naar aanleiding van dit verhaal van Elsa beseffen wij -Karlien en Anne- dat wij geen grote spiegel in huis hebben.
In de grote mogelijkheid van spiegels geven wij er hier een aantal:
www.barokspiegel.nl of
Veel plezier met kiezen!
Commentaires